Παγκόσμια Ημέρα Αρθρίτιδας
Η 12η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα Αρθρίτιδας» το 1996 από τη Διεθνή Ένωση Ρευματολογίας και Αρθρίτιδας.
Τι είναι όμως η αρθρίτιδα;
Είναι φλεγμονή της άρθρωσης που εκδηλώνεται με πόνο, οίδημα, δυσκαμψία, θερμότητα και κάποιες φορές ερυθρότητα.
Η φλεγμονή αυτή μπορεί να αφορά μία ή περισσότερες αρθρώσεις του σώματος και μπορεί να προσβάλει άτομα ΚΑΘΕ ηλικίας και φύλου.
Η αρθρίτιδα από μόνη της δεν αποτελεί πάθηση αλλά είναι μία από τις κυριότερες και συχνότερες κλινικές εκδηλώσεις παθήσεων που ονομάζονται Ρευματικές Παθήσεις.
Οι αρθρίτιδες σε γενικές γραμμές κατηγοριοποιούνται σε:
Εκφυλιστικές (με κύρια αντιπρόσωπο την οστεοαρθρίτιδα).
Μεταβολικές-κρυσταλλογενείς (με κύρια αντιπρόσωπο την ουρική αρθρίτιδα).
Αυτοάνοσες (κυρίως ρευματοειδής αρθρίτιδα και σπονδυλοαρθρίτιδες).
Ο καταλληλότερος γιατρός για την αντιμετώπιση μιας πάθησης που οδηγεί σε αρθρίτιδα είναι ο ρευματολόγος· (ο κλινικός γιατρός που ασχολείται με την παθολογία του μυοσκελετικού συστήματος και έχει εμπειρία στη διάγνωση, στη θεραπεία και αποκατάσταση καθώς και στην πρόληψη της αρθρίτιδας).
Η ρευματολογία είναι η ειδικότητα της ιατρικής επιστήμης που ασχολείται κυρίως με τη μελέτη των αυτοάνοσων-συστηματικών νοσημάτων και των εκφυλιστικών παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος.
Στην Ελλάδα οι ρευματοπαθείς ανέρχονται περίπου σε 3.000.000. Το 2,1% του πληθυσμού πάσχει από σοβαρά αυτοάνοσα φλεγμονώδη συστηματικά ρευματικά νοσήματα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα, η ψωριασική αρθρίτιδα, ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος και το σκληρόδερμα. Οι ρευματικές παθήσεις προσβάλλουν όλες τις ηλικίες (και όχι μόνο ηλικιωμένους) και συνοδεύονται από πόνο και ανικανότητα. Αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα και κατάλληλα μπορεί να οδηγήσουν σε αναπηρία, αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι η συχνότερη αυτοάνοση πάθηση που προκαλεί αρθρίτιδα. Υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα πάνω από 70.000 άνθρωποι πάσχουν από τη νόσο. Η πάθηση προκαλεί χρόνια φλεγμονή των αρθρώσεων του σώματος με αποτέλεσμα – αν δεν αντιμετωπιστεί – τη μη αναστρέψιμη βλάβη και καταστροφή τους.
Η ακριβής αιτία εμφάνισης της νόσου εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη, αν και συγκεκριμένα γονίδια, ( πχ στο γυναικείο φύλο αφού το 80% των ασθενών είναι γυναίκες) και το συστηματικό κάπνισμα, αποτελούν γνωστούς προδιαθεσικούς παράγοντες κινδύνου.
Η θεραπεία των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα είναι μακροχρόνια και στόχος της είναι να μειώσει ή να εξαφανίσει της φλεγμονή των αρθρώσεων.
Τα τελευταία δεδομένα είναι πολύ αισιόδοξα και δείχνουν ότι οι σύγχρονες θεραπευτικές παρεμβάσεις έχουν βελτιώσει τα συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και την ποιότητα ζωής των ασθενών. Επίσης, έχουν οδηγήσει σε σημαντική μείωση της νοσηρότητας και θνητότητας αυτών.